The end of Vietnam

Vannacht om 2 uur zijn we midden op de snelweg uit de bus gezet om vervolgens als echte vluchtelingen het hek over te klimmen om op het vliegveld te komen, that's how it works in Vietnam Op het moment zijn we nog aan het wachten op het vliegtuig richting Chiang Mai met een tussenstop in Bangkok. De afgelopen dagen hebben we doorgebracht in Sapa, een super schattig dorpje wat onder andere bekend staat om de prachtige natuur. Op de dag van aankomst zijn we dan ook met de gondel naar Fansipan Peak geweest om daar te genieten van het uitzicht. Helaas was het die dag erg bewolkt dus het uitzicht was minder dan verwacht, maar dit hebben wij zeker goed gemaakt met de andere dagen in Sapa. We hebben een tweedaagse trekking gedaan met Sapa sister Bla (een local), dit was echt super gaaf! De eerste dag hebben we zo'n 20km door rijstvelden & bergen gelopen & geklommen en hebben daarbij verschillende dorpjes gepasseerd, dit was een hele opgave maar we hebben het gehaald. De uitzichten die wij onderweg hebben gezien waren echt super mooi. Voor een lange periode zijn we achtervolgd door twee locals die ons een handje hebben geholpen bij de glibberige stukken en uiteindelijk uiteraard iets wilde verkopen. De keren dat we zijn uitgegleden hebben we op een gegeven moment niet meer bijgehouden, maar wij en de locals hebben in ieder geval veel gelachen! Aan het einde van de dag zijn we bij een local gaan eten en hebben daar overnacht, super leuk om een keer mee te maken. Met z'n allen hebben we tijdens het eten nog genoten van een aantal shotjes rijst wijn haha. Uiteindelijk hebben we een poging gedaan tot slapen op onze keiharde matrasjes De volgende ochtend hebben we weer met z'n allen ontbeten en zijn weer op pad gegaan. De dag begon meteen heftig met een flink steil stuk bergopwaarts naar de top terwijl onze benen nog vermoeid waren van de dag ervoor Maar we hebben het wederom geflikt en mogen trots zijn, want hebben beide dagen de lange en pittige routes afgelegd (wat overigens wel de beste uitzichten geeft uiteraard)! We hebben nog een aantal mooie watervallen gezien en beklommen en zijn uiteindelijk weer helemaal beneden aangekomen. We waren echt helemaal gesloopt dus hebben onszelf verwend met een heerlijke massage van twee Vietnamese mannen, ook weer een ervaring rijker hahah. Uiteraard hebben we in de afgelopen dagen nog op de motor rond gereden door Vietnam. De mooiste route die we hebben afgelegd was van Khe Sahn naar Phong Nha, een prachtig stuk door de bergen Hier hebben we echt van genoten! In Phong Nha zijn we naar het Ke Bang National Park geweest waar we grotten hebben bezichtigd en door de botanical garden hebben gelopen. De Paradise cave was erg groot en zat vol met stalagmieten en stalactieten. Dit was mooi om te zien, maar wel jammer dat het super toeristisch was. Daarna zijn we met de zipline richting de Dark cave gegaan. Zoals de naam al doet vermoeden, was het daar pikkedonker dus hadden we super mooie helmpjes met een lampje. We zijn deze grot ingezwommen en daarna een flink stuk in gelopen om vervolgens bij het modderbad aan te komen. Wij hebben ons daar rijkelijk ingesmeerd met modder dus zagen er prachtig uit (helaas geen foto's van). Het was echt super grappig dat je kon blijven drijven, een heel apart gevoel. Na een klein moddergevecht zijn we weer richting het water gegaan om vervolgens nog een stuk te kayakken, super chill met het zonnetje erbij. De volgende dag zijn we met de bus richting Hanoi gegaan (met onze motoren erin) en toen is de ellende begonnen... Allereerst zaten we om 4:30 in Hanoi zonder benzine, want die was afgetapt. Dus we moesten eerst met de motor richting het benzinestation lopen, maar die was uiteraard nog niet geopend Daarnaast zijn we beide motorsleutels kwijt geraakt, super vervelend natuurlijk. Gelukkig konden we één van de twee terugvinden op de weg en ben ik met de kickstart toch nog verder gereden Probleem was alleen wel dat ik mijn motor alleen nog uit kon zetten door twee draadjes met elkaar te verbinden en ik zo blond was om die op de verkeerde plek vast te pakken (dus fijn een flinke stroomschoot). Uiteindelijk hebben we dit probleem kunnen fixen toen er na lange tijd een keer een mechanic open ging (nieuw contact en nieuwe sleutel), dus we konden weer veilig op pad. Wij vol goede moed toch nog op pad gegaan, wordt Liza aangehouden door de politie omdat ze op de verkeerde baan reed en geen rijbewijs had. Dit was een flinke boete dus dat viel even zwaar, maar toch hebben we besloten nog verder te rijden ondanks dat er erg veel politie langs de weg stond. Helaas was dit nog niet alles, want we kwamen ook nog terecht bij een snelweg waarop motoren niet zijn toegestaan dus wij werden weggestuurd. Het werd later en later en een omweg konden wij ons niet veroorloven. Dus we hadden besloten terug te rijden naar Hanoi en de motoren helaas te verkopen, heel erg jammer maar het was wel de meest verstandige keuze. We hebben echt de meest geweldige tijd gehad op onze motoren en super erg genoten! Daarbij genoten niet alleen wij van onze tours maar ook de Vietnamese bevolking vond het geweldig om ons op die motoren te zien. We zijn als echte celebrities door het leven gegaan, achtervolgd door de paparazzi hahah. James en John Kay, jullie worden gemist!!